Wspomnienia Ewy Dzieduszyckiej zatytułowane Podróżniczka ukazały się w 2018 roku nakładem Wydawnictwa Literackiego. Spisywane były w latach 1961-1963, kiedy ich autorka złamała nogę w biodrze i unieruchomiona mogła skupić się na pisaniu. Opracowania jej wspomnień podjęły się wnuczka Małgorzata Dzieduszycka – Ziemilska i prawnuczka Dominika Sigsworth.
Na blogu CzytamPoPolsku ukazała się recenzja tej książki.
Ewa z Koziebrodzkich – Dzieduszycka urodziła się w 1879 roku w Chłopicach pod Jarosławiem. Jej rodzicami byli Władysław (1839-1893) i Emilia z Głogowskich, która zmarła cztery lata po urodzeniu córki. W karnawale 1900 roku poznała swojego przyszłego męża Władysława (1875-1940), który nie zwlekał długo z oświadczynami i, przy aprobacie jego rodziców – Wojciecha (1848-1909) i Seweryny z Dzieduszyckich (1852-1925), 17 lipca tego samego roku młodzi wzięli ślub. Zamieszkali w Jezupolu, gdzie rodziły się ich dzieci1 i skąd Ewa wyruszała z teściami, mężem lub przyjaciółmi w swoje liczne bliższe i dalsze podróże, a które potem z niezwykłym talentem opisała we wspomnieniach, które sama zatytułowała Mój pamiętnik podróżny. Zmarła 4 maja 1963 roku we Wrocławiu.
- Ewa i Władysław mieli czworo dzieci: Juliusza (1901-1974), Anielę (1902-1981), Irenę (1905-1905) i Wojciecha „Tunia” (1912-2008) ↵
