Śp. Izabela z Bojanowskich Tadeuszowa Dzieduszycka 1928–2020; foto: Paulina Dzieduszycka-Martusewicz
25 grudnia 2020 roku w Warszawie odeszła śp. Izabela z Bojanowskich Tadeuszowa Dzieduszycka, żona Tadeusza Dzieduszyckiego, inicjatorka i wieloletnia przewodnicząca Związku Rodowego Dzieduszyckich herbu Sas oraz inicjatorka powstania Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu.
W modlitwie dziękujemy za owoce Jej pięknego życia. Wierzymy, że Jej odejście w dniu Bożego Narodzenia jest znakiem szczególnej bliskości, jaką obdarza ją Dobry Pan.
Łączymy się z pogrążoną w smutku najbliższą rodziną
W imieniu Rady Związku Rodowego Dzieduszyckich herbu Sas
przewodniczący Mateusz Dzieduszycki
Śp. Izabela Dzieduszycka urodziła się 16 lipca 1928 r. w Poznaniu. Dzieciństwo spędziła w rodzinnym majątku w Niechłodzie w Wielkopolsce. Od 1943 r. należała do Narodowych Sił Zbrojnych, a potem do Armii Krajowej, gdzie była łączniczką do 1945 r. W maju 1946 r. zdała maturę i zaczęła studia na Akademii Handlowej w Poznaniu, gdzie obroniła pracę magisterską (w 1952 r). Od 1949 r. pracowała w przemyśle okrętowym najpierw w Gdańsku, potem w Warszawie – od 1966 r. w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego, skąd została zwolniona w grudniu 1981 r. za przynależność do NSZZ “Solidarność”.
W 1960 r. wyszła za mąż za Tadeusza Dzieduszyckiego, z którym miała trzy córki: Marię, Elżbietę i Krystynę. Od połowy lat 70. prowadziła sekcję rodzin w Klubie Inteligencji Katolickiej w Warszawie. W 1983 r. założyła Przymierze Rodzin, którego była wieloletnim prezesem. Śp. Izabeli Dzieduszyckiej udało się zgromadzić grono niemal 100 członków rodziny Dzieduszyckich wokół idei społecznikowskich bliskich tej rodzinie od pokoleń. Jako Stowarzyszenie Związek Rodowy Dzieduszyckich herbu Sas włączają się oni od przeszło 20 lat w działania na rzecz bliźniego, ojczyzny i społeczności Podkarpacia. Izabela Dzieduszycka przez ponad 10 lat przewodziła rodzinnym projektom i umiała przekazać swój zapał innym członkom rodziny. Za działalność społeczną została uhonorowana wieloma odznaczeniami, między innymi: Pro Ecclesia et Pontifice przez Jana Pawła II i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (za: I. Dzieduszycka, Kucem na Ursynów, Warszawa 2011r.)
