Zapraszamy do wysłuchania opowieści Pawła Dzieduszyckiego1 o wybitnym artyście ludowym Józefie Lurce, do którego wybrał się w końcu lat sześćdziesiątych do Świdnicy. Zaprzyjaźnili się i wielokrotnie widywali.
Józef Lurka urodził się 6 maja 1927 roku we wsi Żarnówka koło Makowa Podhalańskiego w wielodzietnej, ubogiej rodzinie chłopskiej. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej. Od 1956 roku mieszkał na Dolnym Śląsku w Bystrzycy Górnej, gdzie pracował jako drwal, a później jako palacz c. o. w miejscowej szkole. Ożenił się i miał troje dzieci. Nie miał żadnego wykształcenia artystycznego. Był głęboko wierzący i rzeźbienie stało się dla niego formą modlitwy, a Pismo Święte głównym źródłem inspiracji. Mówił, że „rzeźba ma kierować ku Bogu”2.
Józef Lurka był autorem kilkuset rzeźb i płaskorzeźb, które dziś można zobaczyć w muzeach we Wrocławiu, Warszawie, Krakowie, Toruniu oraz w kolekcjach zagranicznych w Niemczech, Szwecji, Szwajcarii oraz Czechosłowacji. Wziął udział w około 50 wystawach – od pierwszej wystawy w 1967 r. w Bystrzycy Górnej do wystaw pośmiertnych w Warszawie, Bernie, w Świdnicy i Wałbrzychu (1981–1982). Miał kilka wystaw indywidualnych m.in. we Wrocławiu (1972) i Warszawie (1975, 1978 i 1979). Otrzymał wiele nagród, z których dwie cenił sobie najbardziej: nagrodę im. O. Kolberga z roku 1976 i nagrodę im. Brata Alberta z 1977 roku. Zmarł 20 lutego 1981 roku.
Przedstawione na zdjęciach rzeźby pochodzą z kolekcji Pawła Dzieduszyckiego.
Informacje o artyście oraz jego zdjęcie za: https://nagrodakolberg.pl/laureaci-jozef_lurka
Zapraszamy na konferencję etnograficzną do Zarzecza!
- Paweł Dzieduszycki urodził się w Sokołowie w 1941 r. Jest synem Stanisława i Anny z Komierowskich, bratem Heleny Konopki, Anny Dzieduszyckiej-Machnik, śp. Barbary Gzowskiej, śp. Kazimierza Dzieduszyckiego, śp. Marii Dzieduszyckiej, Agnieszki Morawskiej i Zofii Plater-Syberg. ↵
- za: Marian Pokropek, https://nagrodakolberg.pl/laureaci-jozef_lurka. ↵