Konstanty Dzieduszycki (1884-1964); Wikimedia Commons
Konstanty Aleksander Józef był synem Edmunda (1854-1914) i Aleksandry z Winogrodzkich. Urodził się 4 lipca 1884 roku w Izydorówce w obwodzie lwowskim, położonej między Stryjem a Żurawnem. Ukończył uniwersytet w Wiedniu, gdzie uzyskał stopień doktora praw.
Przed I wojną światową mieszkał we Lwowie, który opuścił w sierpniu 1914 roku z nowopowstałym Legionem Wschodnim. Był w sztabie I Brygady Legionów Polskich, a od listopada 1914 roku był adiutantem Józefa Piłsudskiego. 5 marca 1915 roku został awansowany na porucznika i od sierpnia 1915 roku dowodził plutonem jazdy w I pułku ułanów. W czasie walk został ciężko ranny i od lutego 1916 roku przez prawie rok przebywał w szpitalu. W 1917 roku został zdegradowany i wcielony do armii austriackiej. Na przełomie 1917/1918 ukończył Szkołę Oficerów Rezerwy Kawalerii w Stockerau. W listopadzie 1918 roku jako dowódca kompanii i szwadronu w grupie ppłk. Michała Tokarzewskiego uczestniczył w odsieczy Lwowa. Dowodził pododcinkiem Wulka. 4 listopada wyróżnił się podczas walk ze strzelcami siczowymi przy koszarach Wuleckich. Następnie do września 1919 roku walczył w 5 pułku piechoty Legionów. Latem 1920 roku był dowódcą Grupy Legionowej, a do listopada tego roku już w stopniu majora był zastępcą dowódcy 5 pułku ułanów. W 1920 roku uczestniczył w wojnie bolszewickiej jako major 1 pułku szwoleżerów. Następnie został bezterminowo urlopowany i pełnił funkcję referenta prawniczego w intendenturze Dowództwa Okręgu Generalnego „Lwów”. W maju 1921 roku został przeniesiony do rezerwy. W 1921 roku Józef Piłsudski odznaczył go Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari, który odebrał 17 kwietnia z rąk gen. Tadeusza Rozwadowskiego.
Gen. Tadeusz Rozwadowski; za: Wikipedia
Po rodzicach odziedziczył Izydorówkę, a w 1917 roku kupił od adwokata Tadeusza Stanisza dobra Hyżne (pow. rzeszowski) wraz z dworkiem, który był jego własnością aż do reformy rolnej w 1944 roku. Z tym dworem związana były również losy generała Sikorskiego, którego babcia Emilia Sikorska mieszkała w nim od lat 60-tych XIX wieku, a on sam spędzał tam dzieciństwo i wakacje.
W okresie II Rzeczypospolitej Konstanty działał w organizacjach ziemiańskich i aktywnie uczestniczył w życiu politycznym. Zasiadał w zarządzie Okręgu Lwowskiego Związku Legionistów Polskich oraz był jednym z założycieli i członkiem zarządu Klubu Zachowawczej Pracy Państwowej. W 1928 roku wziął udział w wyborach do sejmu i został wybrany posłem na Sejm II kadencji (1928-1930) z listy państwowej nr 1 (BBWR) w okręgu wyborczym nr 55 ze Złoczowa. Jako prawnik brał udział w pracach Komisji Prawnej oraz regulaminowej i nietykalności poselskiej oraz wojskowej (do lutego 1930 roku). W 1934 roku ponownie został adiutantem Józefa Piłsudskiego. W 1935 roku został wybrany zastępcą senatora IV kadencji (1935-1938) z województwa lwowskiego. Po śmierci generała Bolesława Popowicza (9 stycznia 1937 roku) złożył ślubowanie 17 lutego 1937 roku i został senatorem. Pracował w komisjach skarbowej i wojskowej. W 1928 roku rozważano jego kandydaturę na wojewodę lwowskiego.
4 marca 1930 roku ożenił się z Walerią Capińską (1882-x), która miała dwóch synów. Nie mieli wspólnych dzieci.
W przededniu II wojny światowej został zmobilizowany i służył w Ośrodku Zapasowym Podolskiej Brygady Kawalerii w Stanisławowie. 23 września 1939 roku przeszedł granicę z Węgrami w Jabłonicy. Został internowany – był polskim komendantem obozu dla internowanych w Bergnez. W końcu grudnia 1939 przez Budapeszt przedostał się do Paryża. Był oficerem łącznikowym Naczelnego Dowództwa do Rady Narodowej. W czerwcu 1940 został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. W latach 1942–1947 był członkiem Wojskowego Trybunału Orzekającego. Zdemobilizowany w 1947 roku, osiadł w Londynie z żoną i jej synami, którzy służyli w Polskich Siłach Zbrojnych.
Zmarł 29 maja 1964 roku w Darenth i został pochowany na cmentarzu Fulham North Sheen w Londynie.
Foto: Mark Stella-Sawicki
Foto: Mark Stella-Sawicki
Konstanty został również odznaczony – w 1921 roku Krzyżem Walecznych, 20 lipca 1932 roku Krzyżem Niepodległości i 9 listopada 1931 roku Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Źródła:
Kazimierz Karolczak, Rodzina Dzieduszyckich herbu Sas w XIX i XX wieku, Warszawa 2013, s. 64-66
Fotografia na pierwszej stronie przedstawia oficerów 1 Brygady Legionów Polskich, Kobcze 1916; Tadeusz Piskor, Józef Piłsudski, Bolesław Długoszowski-Wieniawa, Ignacy Boerner, Zygmunt Sulistrowski, Emil Bobrowski, Konstanty Dzieduszycki (pierwszy z prawej); źródło Biblioteka Narodowa
Za: http://www.sp.hyzne.net/dworek-w-hyznem/
Za: http://www.sp.hyzne.net/dworek-w-hyznem/
Foto: Marcin Bukała
Foto: Marcin Bukała
Foto: Marcin Bukała
Foto: Marcin Bukała
Foto: Marcin Bukała
Foto: Marcin Bukała
Foto: Marcin Bukała
Obecnie w dworku mieści się siedziba szkoły podstawowej im. Generała Wł. Sikorskiego i punkt przedszkolny. Na zewnątrz budynku obok głównego wejścia po prawej stronie umieszczona jest tablica upamiętniająca 120. rocznicę urodzin Gen. Władysława Sikorskiego. Odsłonięta została 20 maja 2001 roku.
