Madonna „Rzepiniecka”
Biała majolika na błękitnym tle, w stylu typowym dla rodziny rzeźbiarskiej Della Robbia z Florencji działającej w XV/XVI w.
Pochodzi z dworskiej kaplicy mszalnej w Rzepińcach, majątku Wolańskich h. Przyjaciel; w 1939 r. powiat buczacki, woj. tarnopolskie.
Autor nieznany;
Fundator: Franciszek Maurycy Wolański (1884–1932);
Obecnie własność Jerzego Wolańskiego (ur. 1927).
W 1939 r. żołnierz sowiecki połamał rzeźbę kolbą karabinu na trzy części jedną małą i dwie duże. Przypadkowy świadek incydentu, młody Ukrainiec, schował większe fragmenty rzeźby chroniąc je przed dalszym zniszczeniem, a w r. 2003 oddał sklejoną rzeźbę Andrzejowi Śreniawie Potockiemu, siostrzeńcowi Natalii z Dzieduszyckich Franciszkowej Wolańskiej, III voto Janowej Dunin-Brzezińskiej (1888–1978), w czasie jego wizyty w Rzepińcach. Potocki w r. 2004 przekazał rzeźbę Jerzemu Wolańskiemu. Niewielkie ubytki uzupełniła historyk sztuki Maria z Krzymuskich Władysławowa Heydlowa (1938–2008). Inżynier Andrzej Leszczyński wzmocnił strukturę rzeźby umieszczając ją w cienkiej metalowej ramie.
