28 października 2020 roku w Laskach zmarła śp. Ewa Fedorowicz z domu Cieńska urodzona w 1923 roku w Jezupolu k. Stanisławowa (dzisiaj na Ukrainie).
Msza św. żałobna za duszę śp. Ewy Cieńskiej-Fedorowicz odbędzie się w środę 11 listopada o godz. 11.00 w Kaplicy Matki Bożej Anielskiej w Laskach, po niej pogrzeb na cmentarzu zakładowym na terenie Zakładu dla Niewidomych. Do Kaplicy będą mogli wejść tylko najbliżsi członkowie rodziny.
Homilia wygłoszona na mszy św. żałobnej Ewy Cieńskiej-Fedorowicz przez ks. Krzysztofa Małachowskiego:
Miała 97 lat. Była córką Anieli z Dzieduszyckich i Witolda Cieńskich oraz wnuczką Ewy z Koziebrodzkich i Władysława Jakuba Dzieduszyckiego z Jezupola.
Wychowana w majątku Cieńskich Ossowce pod Buczaczem, była uczennicą gimnazjum Sióstr Niepokalanek w Jazłowcu.
W 1940 została wywieziona wraz z matką Anielą i dwiema siostrami – Anną i Marią (Lilą) – ze Lwowa do Kazachstanu, gdzie 16-letnia Ania umarła. Pozostałe dwie siostry z mamą wydostały się z Rosji z Armią Andersa przez Persję do Palestyny, gdzie w szkole Nazaretanek Ewa Cieńska zdała maturę, a następnie ukończyła studia na kierunku nauk politycznych na uniwersytecie w Bejrucie.
Po wojnie rodzina Cieńskich osiedliła się na emigracji w Londynie. Ewa wyszła za mąż za Jana Fedorowicza (brata znanych księży Aleksandra i Tadeusza). W Anglii pracowała jako tłumaczka i sekretarka – o wiele poniżej swoich zdolności i kompetencji.
W połowie lat 70-tych XX w. przeniosła się z mężem do Polski do Lasek pod Warszawą. Dawała lekcje angielskiego. Przez kilka lat ofiarnie opiekowała się bardzo ciężko chorym mężem.
Należała do Związku Sybiraków. Była autorką znakomitych wspomnień Wędrówki niezamierzone (Wydawnictwo LTW), które doczekały się kilku wydań.
Od wielu lat poważnie chorowała. Mimo to zdołała doprowadzić do postawienia w Laskach pomnika w hołdzie dzieciom, które straciły życie podczas wywózek na Syberię.
Niech odpoczywa w pokoju.
Pomnik ku czci wywiezionych dzieci w Laskach TUTAJ
